کد مطلب:24397 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:39

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

نكاتي كه پيامبر به حضرت علي(ع) و فاطمه(س) در شب عروسي داشتند چه بوده است؟

از پيامبر اسلام درباره همسرداري چند وصيت نقل شده است. يكي از وصيتهايي كه آن حضرت به علي(ع) با اين عبارت آغاز مي شود: {Hيا علي! اذا دخلت العروس بيتَكَ فاخلَع خُفَّيها حين تجلِسُ...H}، {V(من لايحضره الفقيه، ج 3، ص 358، باب النوادر كه باب 178 مي باشد، ح 1، مسلسل 1712، چاپ پنجم، 1361، 4 مجلدي، قطع وزيري - جواهرالكلام، ج 29، ص 61، س 3، كتاب النكاح، كراهة الجماع في اوقات ثمانية)V}. احكامي كه اين حديث بيان كرده عبارتند از: 1- درآوردن كفش هاي عروس هنگام وارد شدن او به خانه شوهر، شستن پاهاي عروس و انداختن آب از دم در خانه تا آنجا كه مي تواني بيندازي. 2- در هفته اول عروسي، خودداري كردن عروس از خوردن سركه، سيب ترش، لبنيات و كشنيز. 3- اموري كه در زناشويي مكروه است: نزديكي با همسر بعد از ظهر، سخن گفتن در وقت نزديكي با همسر، نگاه كردن شوهر به جايگاه مخصوص زن در وقت نزديكي كردن، نزديكي با همسر به عشق همسر مرد ديگر، قرآن خواندن در حال جنابت، عريان بودن زن و شوهر در وقت نزديكي، ايستاده نزديكي كردن، نزديكي با همسر در شب عيد قربان، نزديكي با همسر در زير درخت ميوه دار، نزديكي كردن در زير نور آفتاب، نزديكي بين اذان و اقامه نماز، بدون وضو با همسر حامله نزديكي كردن، نزديكي با همسر در نيمه شعبان، نزديكي با زن دو روز مانده به آخر ماه، نزديكي در پشت بام، نزديكي در شب سفر. 4- مواردي كه نزديكي با همسر مستحب است: نزديكي با همسر شب دوشنبه، سه شنبه، پنج شنبه، روز پنج شنبه، شب جمعه، شب جمعه بعد از نماز عشاء. 5- در پايان دوباره به يكي از مكروهات اشاره مي كند و مي گويد: در ساعت اول شب نزديكي با همسر مكروه است. توجه داشته باشيد كه اين نهي ها همه به معناي مكروه بودن است نه حرام بودن. بررسي در بررسي اين حديث بايد به اين چند مطلب توجه كرد: شيخ صدوق اين حديث را از ابي سعيد خدري نقل كرده است و طريق شيخ صدوق به ابي سعيد خدري صحيح نيست بلكه ضعيف است، {V(جامع الرواة، ج 2، ص 543، ستون دوم)V}. بنابراين بر پايه اين حديث نمي توان فتوا داد. صاحب جواهر درباره اين حديث مي گويد: {Hو في خبر الوصاياH}، {V(جواهر، ج 29، ص 61، س 3)V} اين مي رساند كه خبر ضعيف است وگرنه مي گفت: {Hفي صحيح ابي سعيد الخدري H} و يا مي گفت: {Hفي موثق ابي سعيد الخدري H}. شهيد ثاني در مسالك مي گويد: در اين حديث نشانه هاي وضع به چشم مي خورد، {V(همان، ص 62)V}. مقصود از وضع اين است كه اين حديث را ساخته اند و از پيامبر خدا نيست. صاحب وافي هم به اين حديث اعتماد ندارد و مي گويد: بوي ساختگي مي دهد چون پيامبر اكرم با حضرت علي(ع) به اين صورت سخن نمي گويد، {V(همان)V}. صاحب جواهر از اين حديث دفاع مي كند و مي گويد: ممكن است كه اين تعبيرهاي نامناسب از راوي ها باشد نه از خود پيامبر اكرم و در پايان مي گويد: مسأله كراهت زياد تحقيقات نمي خواهد، {V(همان)V} ولي حق اين است كه اگر مسأله اي براساس اصول علمي ثابت نشود نمي توان آن را به اسلام نسبت داد گرچه از مكروهات و مستحبات باشد.